Metoda montażu okien - płatek gwiazdkowy

Kołki, często nazywane kołnierzami montażowymi, to wąskie paski umieszczone na zewnętrznych powierzchniach okna. W przeciwieństwie do "czołowego kołnierza", który pełni funkcję ozdobnego wykończenia, kołek montażowy jest zwykle cofnięty od zewnętrznego brzegu ramy okna i posiada otwory na elementy łączące. Główną funkcją kółka montażowego jest solidne przymocowanie okna do płaszczyzny ściany oraz zapewnienie stabilności podczas montażu klinów i śrub. Ponadto kółka współpracują z folią uszczelniającą i barierą odporną na warunki atmosferyczne (WRB), skutecznie zapobiegając przedostawaniu się wiatru i wody, co zwiększa ogólną integralność i niezawodność instalacji okna.

1. Zastosowania instalacji z użyciem kółka montażowego

Europejscy producenci okien często projektują swoje wyroby na podstawie lokalnych praktyk montażowych, które znacząco różnią się od amerykańskich metod instalacji. W związku z tym okna europejskie są również zaprojektowane inaczej niż amerykańskie. Choć niewielu ludzi w Europie zna okna z płatami gwoździkowymi, są one bardzo popularne w Stanach Zjednoczonych.

2. Które okna nie nadają się do płatów gwoździkowych?

Okna wymienne, czasem nazywane „wkładkami”, nie posiadają płatów gwoździkowych, ponieważ są zazwyczaj montowane przy zachowanej istniejącej elewacji, co oznacza brak odsłoniętego płótna konstrukcyjnego, do którego można by je przymocować. Okna wymienne mocuje się przez ramę okna do boków otworu okiennego. Okna komercyjne są często instalowane w otworach z betonu komórkowego lub stali, gdzie zastosowanie płyta gwoździkowego byłoby niewygodne.

3.  Dwa typy płatów gwoździkowych okien

Okna są najczęściej wyposażone w dwa typy płatów gwoździkowych: integralne i nieintegralne.

Termin „całkowity” dotyczący listwy montażowej wynika z faktu, że listwa i ramy okienne są wytłaczane jako jednostka całkowita. W trakcie montażu okna wszystkie cztery narożniki są stopione i scalone ze sobą, tworząc uszczelnioną obudowę otaczającą cały obwód okna. Ta cecha konstrukcyjna występuje wyłącznie w oknach winylowych.

4. Jak montować z listwą całkowitą i bez listwy całkowitej

W trakcie montażu, niecałkowite listwy przybiciowe są mocowane do ram okiennych wykonanych z drewna, metalu i włókna szklanego. Należy koniecznie odpowiednio uszczelnić miejsca, w których listwy spotykają się w narożnikach, jak również szwy między listwami a ramami podczas instalacji okien. Zastosowanie niecałkowitych listw przybiciowych oferuje kilka wyraźnych zalet. Ich zdolność do składania czyni je bardziej odpornymi na uszkodzenia podczas magazynowania i transportu. Dodatkowo, możliwość składania ułatwia przepchnięcie okna przez otwór budowlany od wewnątrz, eliminując potrzebę przenoszenia go po drabinie lub rusztowaniu – cecha o szczególnej wadze, zwłaszcza przy instalacji dużych okien na wyższych piętrach.

Sztywność żeber całych powoduje, że okno musi ściśle przylegać do płaszczyzny osłony, nawet w przypadkach, gdy ściana jest znacznie skręcona lub odchylona od pionu. Ta sztywność może prowadzić do nieprawidłowego dopasowania uszczelek przeciwdeszczowych, utrudniać płynne działanie oraz obciążać szkło, co potencjalnie może spowodować przedwczesne uszkodzenie uszczelek. W przeciwieństwie do tego, elastyczność żeber niecałych oferuje zwiększoną możliwość regulacji podczas instalacji i działa jako amortyzator podczas osiadania budynku, łagodząc takie problemy.